Δεν μας άξιζε η ήττα κόντρα στην ΑΕΛ, ούτε καν η ισοπαλία. Έπρεπε να κερδίσουμε με βάση την συνολική μας εικόνα. Πάλι καλά που στο τέλος ισοφαρίσαμε απλά για λόγους πρεστίζ και ψυχολογίας…
Αν εξαιρέσουμε τα πρώτα δέκα λεπτά του αγώνα από εκεί και πέρα είχαμε τον απόλυτο έλεγχο. Σωστό πρέσινγκ, τρεξίματα, οργάνωση και κραυγαλέες ευκαιρίες. Καθαρά από ατυχία δεν σκοράραμε.
Στο δεύτερο μέρος και κόντρα στην ροή του αγώνα δεχθήκαμε το γκολ από ολιγωρία της άμυνας μας. Αυτό όμως δεν μας πήρε από κάτω. Προσπαθήσαμε ακόμα περισσότερο, δημιουργήσαμε, πιέσαμε ψηλά τον αντίπαλο και φτιάξαμε πάλι ευκαιρίες. Τελικά ισοφαρίσαμε με ένα τυχερό γκολ αλλά ήταν το λιγότερο που μας άξιζε…
Αυτή η εικόνα μας δίνει επιπλέον δυναμική και συσπείρωση ενόψει του μεγάλου επαναληπτικού με τον Ολυμπιακό. Δείχνουμε να είμαστε στην καλύτερη μας φάση ενόψει του πιο κρίσιμου αγώνα της χρονιάς.
Ο Βέσκο και η παρέα του μας έδωσαν ελπίδα. Πάμε για ανατροπή και πρόκριση. Τίποτα δεν μας φοβίζει και μέσα στον κατάμεστο Ναό…