Για μία ακόμη φορά η διοίκηση Πουλλαΐδη έδειξε με το καλημέρα της φετινής περιόδου ότι δεν μπορεί να στηρίξει ούτε καν τις δικές της επιλογές. Αποφασίστηκε το καλοκαίρι το… φάγωμα του Κετσπάγια και των συνεργατών του για να έρθει νέο μοντέρνο μοντέλο που θα φέρει μεγαλύτερες επιτυχίες.
Η έλευση Νεοφύτου Λάρκου έφερε επί της ουσίας και το τέλος του Κετσπάγια. Μία κίνηση που έφερε αντιδράσεις από μεγάλη μερίδα του κόσμου, όμως το νέο πλάνο που πλασαρίστηκε στον κόσμο υπήρχε η πίστη ότι θα φέρει και τα επιθυμητά αποτελέσματα άμεσα.
Ο Λάρκου πραγματοποίησε ένα κάκιστο προγραμματισμό και έφερε τον Μίλανιτς για να κουμαντάρει τα αποδυτήρια σε αυτή τη νέα εποχή. Το στοίχημα χάθηκε με το καλημέρα. Ο Μίλανιτς έχασε τα αποδυτήρια, δεν είχε ποιοτικό ρόστερ, τα αποτελέσματα δεν έρχονταν και η ομάδα σε κάθε ματς κάνει βήματα πίσω.
Το αποκορύφωμα ήρθε στο ντέρμπι με την ΑΕΚ, όταν ο Λάρκου είχε πάρει ήδη την απόφαση να «καθαρίσει» τον Μίλανιτς πολλές μέρες πριν και είχε και προπονητή στην κερκίδα στο ΑΕΚ Αρένα. Ο Μίλανιτς έφυγε από το ίδιο βράδυ μετά το 4-0 και ανέλαβε ο Μουνιόθ που σαφώς σε όλο αυτό το θέατρο του παραλόγου δεν έχει καμία ευθύνη.
Αντίθετα οι ευθύνες της διοίκησης Πουλλαΐδη είναι τεράστιες και κάθε χρόνο αντί να βλέπουμε βήματα προς τα εμπρός βλέπουμε βήματα προς τα πίσω και την ομάδα μας να μικραίνει όλο και περισσότερο. Το μόνο που θυμίζει Ανόρθωση είναι ο μεγάλος της κόσμος.
Η διοίκηση αποφάσισε λίγους μήνες μετά την πρόσληψη Λάρκου να τον καθαρίσει. Δικαιολογημένα μεν, όμως με τις όλες αποφάσεις και χειρισμούς της η διοίκηση δείχνει ότι δεν μπορεί με τίποτα να κουμαντάρει το μεγάλο καράβι της Ανόρθωσης.
Άλλο ένα αποτυχημένο πλάνο της διοίκησης…