Η μεταγραφική ενίσχυση του Ιανουαρίου πλησιάζει και είναι δεδομένο ότι θα προσπαθήσει διοίκηση και τεχνικό τιμ να ενδυναμώσουν την ομάδα μας. Μπορεί στο πρωτάθλημα να ξεμείναμε από στόχους (ουσιαστικά κυνηγάμε είσοδο στην πρώτη εξάδα) αλλά υπάρχει ο θεσμός του Κυπέλλου το οποίο θα πρέπει να κατακτήσουμε για να εξασφαλίσουμε θέση στην Ευρώπη. Μιλώντας πάντα με τα τωρινά δεδομένα. Πολλοί λένε τι να κάνουμε τις μεταγραφές; Στο ποδόσφαιρο όμως δεν πάει έτσι. Δεν θα κάνεις μεταγραφή για έξι μήνες αλλά αυτοί που θα έρθουν, σίγουρα θα υπογράψουν συμβόλαιο και για τη νέα ποδοσφαιρική περίοδο.
Ο Ιανουάριος όμως είναι δύσκολος και ύπουλος μήνας για ενίσχυση. Ειδικά όταν ψάχνεις για ελεύθερους ή δανεικούς ποδοσφαιριστές. Τώρα αν είχαμε την οικονομική δυνατότητα να αγοράζουμε παίκτες, τότε το έργο μας θα ήταν πολύ πιο εύκολο, εάν κάναμε και καλές επιλογές. Εδώ είναι δύσκολο το καλοκαίρι να βρεις ποιοτικούς-ελεύθερους ποδοσφαιριστές, όχι τον Ιανουάριο.
Σύμφωνα με τους κανονισμούς της ΚΟΠ τον Ιανουάριο οι ομάδες μας μπορούν να αποκτήσουν τέσσερις ποδοσφαιριστές και εάν έχουν γεμάτο τον κατάλογο Α να τους αντικαταστήσουν (Κάθε ποδοσφαιριστής που φέρνεις θα πρέπει παράλληλα και να αποδεσμεύεις).
Στην περίπτωση της δικής μας ομάδας δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Έχουμε ήδη από το καλοκαίρι δύο κενές θέσεις για τον κατάλογο Α (έχουμε 15 ξένους-κοινοτικούς και δικαιούμαστε 17) και έτσι μπορούμε να εντάξουμε δύο ποδοσφαιριστές, χωρίς να πρέπει να αποδεσμεύσουμε. Τώρα αν προχωρήσουμε και στις τέσσερις κινήσεις, τότε θα πρέπει να αποχωρήσουν δύο ποδοσφαιριστές από τον κατάλογο Α (Ξένων και Κοινοτικών).
Το ερώτημα που προκύπτει είναι που θα πρέπει να ενισχυθούμε. Τα πράγματα είναι απλά και όχι σύνθετα. Φωνάζουμε για επιθετική ενίσχυση η οποία θα πρέπει να είναι η πρώτη μας κίνηση. Θέλουμε επιθετικό που να έχει το εύκολο γκολ. Ένα ποιοτικό στράικερ που τον ψάχνουμε εδώ και χρόνια… Οι επιλογές των Λάρκου και Δαμιανού μας πρόδωσαν και σε αυτό το κομμάτι. Ο Ράντογιτς δεν μπορεί με τίποτα να σηκώσει αυτό το κουπί και ο Νινγκά είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από επιθετικός.
Θέλουμε ένα φορ που να μπορεί να σκοράρει τόσο με το κεφάλι όσο και με τα πόδια. Να έχει καλά τελειώματα και να τον νιώθει η αντίπαλη άμυνα. Εάν μπορεί να βοηθήσει και στην ανάπτυξη των επιθέσεων μας ακόμα καλύτερα. Επίσης να μην είναι το βαρύ σέντερφορ. Ένας κανονικός επιθετικός που τον θέλουμε κυρίως εκτελεστή μέσα στο κουτί.
Η δεύτερη μας κίνηση με βάση αυτά που βλέπουμε εμείς και ο κόσμος όλος θα πρέπει να αφορά… ενίσχυση στον άσο. Θα μας πείτε ο Λόρια έχει συμβόλαιο και τη νέα χρονιά. Εσείς θεωρείτε δηλαδή ότι εάν δεν φύγει τον Ιανουάριο θα τον αφήσουμε και του χρόνου; Με τίποτα η απάντηση μας. Σεβόμαστε τι μας πρόσφερε αλλά φέτος ειδικά είναι αγνώριστος. Δεν εμπνέει καθόλου ασφάλεια. Αντιθέτως δεχθήκαμε και γκολ με αποκλειστικά δική του ευθύνη… Φέρουμε τερματοφύλακα που θα στηριχθούμε και τη νέα χρονιά αν τον βρούμε. Αλλιώς μπορούμε να φέρουμε έστω ένα δανεικό για ένα εξάμηνο και βλέπουμε…
Η τρίτη μας κίνηση θα πρέπει να αφορά το μεσοεπιθετικό κομμάτι. Ουσιαστικά θα πρέπει να ψάξουμε ένα ποδοσφαιριστή που θα μπορεί να παίξει πίσω από τον φορ (πείτε το δεκάρι) αλλά θα πρέπει αυτός ο παίκτης να έχει το γκολ (είτε από στημένα, είτε από μακρινά σουτ κλπ). Αυτό τον ρόλο μπορεί εύκολα να τον κάνει ο Λάζαρος αλλά μην ξεχνάμε ότι τον προσεχή Δεκέμβριο κλείνει τα 36 του χρόνια. Αν αυτός ο ποδοσφαιριστής είναι και καλός δημιουργικά και μπορεί να δένει την μεσαία γραμμή με την επίθεση ακόμα καλύτερα. Αλλά κυρίως παίκτη που να έχει το γκολ. Όλα τα άλλα ακολουθούν.
Όσον αφορά την τέταρτη κίνηση θα πρέπει να εξαρτηθεί και από τους τραυματίες. Πόσο καιρό θα απουσιάζουν οι Ουάρντα, Εμπραλίτζε και Κωστάκης; Δεν βάζουμε στην εξίσωση τον Χοφ ο οποίος ενδέχεται να επιστρέψει άμεσα. Παράλληλα ο Αντωνίου που κλήθηκε να τον αντικαταστήσει, τα πάει μια χαρά μέχρι στιγμής.
Το μεγάλο ερώτημα που προκύπτει τώρα είναι ποιος θα αποφασίσει για τις μεταγραφές;