Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ομάδα μας απέναντι στην Ομόνοια έφτιαξε τεράστιες ευκαιρίες, έπαιξε καλύτερα κατά διαστήματα, αλλά όταν δεν μπορείς να σκοράρεις ούτε απέναντι σε κενό τέρμα τότε δεν μπορείς να μιλά για αδικία, παρά μόνο να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο.
Όταν δυο παίκτες βαρόμετρο όπως οι Ουάρντα και Χριστοδουλόπουλος είναι φάτσα με το γκολ και χάνουν τα… άχαστα τότε δεν μπορείς να επικαλείσαι καμία ατυχία παρά μόνο τη δική σου αδυναμία και ανικανότητα. Και η Ανόρθωση στο επιθετικό κομμάτι παρουσιάζει χτυπητές αδυναμίες από το καλοκαίρι. Όλοι το έβλεπαν και αυτός που έπρεπε να διορθώσει την κατάσταση δεν το έπραξε.
Κυρίως στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα με την Ομόνοια η ομάδα μας έδειξε αντίδραση, έβγαλε πάθος και θέληση αλλά όταν δεν έχει καθαρό μυαλό και έναν… επιθετικό που ξέρει να σπρώχνει την μπάλα στα δίχτυα, τότε δεν μπορείς να κερδίσεις και δεν μπορεί να πάρεις τίποτα από ένα ντέρμπι. Η Ομόνοια είχε ότι δεν είχαμε εμείς και κέρδισε. Ουσία και αποτελεσματικότητα.
Ο Μουνιόθ είπαμε πολλές φορές ότι βελτίωσε την ομάδα αλλά όταν οι δυνατότητες κάποιων παικτών είναι περιορισμένες δεν μπορεί να κάνει και θαύματα ο άνθρωπος. Ο Φερέιρα με την ΠΑΕΕΚ δεν έχασε ευκαιρία και χθες δεν… Ο Ράντονιτς δεν μπορεί να δώσει τίποτα, ο Λάζαρος θέλει αλλά δεν του βγαίνει, ο Ουάρντα περισσότερο αίσθηση στο Instagram κάνει παρά στο γήπεδο.
Όλα αυτά μας έχουν φέρει εδώ που μας έχουν φέρει με την ομάδα να είναι στο -12 από την κορυφή με την ολοκλήρωση μόλις της 9ης αγωνιστικής. Κανείς δεν μπορεί να μιλά για πρωτάθλημα τη δεδομένη στιγμή. Πρώτιστος στόχος πρέπει να είναι η είσοδος στην πρώτη εξάδα και η νίκη με τη Νέα Σαλαμίνα.
Ας κερδίσουμε το ματς που ακολουθεί και βήμα-βήμα να δούμε που θα μας βγάλει αυτή η ψυχοφθόρα χρονιά έτσι όπως εξελίσσεται.