Ούτε στο ντεμπούτο του Σίσκο Μουνιόθ σταμάτησε ο αγωνιστικός κατήφορος της ομάδας μας. Δεχθήκαμε την δεύτερη σερί ήττα κόντρα στον Απόλλωνα και την δεύτερη εντός έδρας ήττα την φετινή χρονιά. Πέρα από αυτά θα πρέπει να πάμε πολύ πίσω και μπορεί να μην υπάρχει τέτοιο αρνητικό σερί για την Ανόρθωση. Στα πρώτα τρία εντός έδρας παιχνίδια της χρονιάς και ακόμα δεν πανηγυρίσαμε νίκη στο «Αντώνης Παπαδόπουλος» (Δύο ήττες από ΑΠΟΕΛ, Απόλλωνα και ισοπαλία με Ακρίτα). Μόνο από αυτό μπορεί εύκολα κάποιος να αντιληφθεί, σε ποια αγωνιστική κατάσταση βρισκόμαστε πέρα από διάφορες αναλύσεις, σχολιασμούς και συμπεράσματα.
Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, πιστεύαμε ότι η έλευση του κ.Μουνιόθ θα βοηθούσε κυρίως στο ψυχολογικό κομμάτι την ομάδα μας, πράγμα που φάνηκε στα αρχικά στάδια του αγώνα κόντρα στον Απόλλωνα. Μπήκαμε δυνατά και με την βοήθεια του κόσμου, κερδίζαμε τις πλείστες προσωπικές μονομαχίες και κυκλοφορούσαμε περισσότερο την μπάλα. Αμυντικά, οι γραμμές μας ήταν πιο δεμένες και είχαμε κοντινές αποστάσεις. Οργανωτικά είδαμε πάλι τις ίδιες παθογένειες. Χωρίς οργάνωση στην δημιουργία και χωρίς πλάνο στο κτίσιμο σωστών επιθέσεων, είτε από τον άξονα, είτε από τα πλάγια. Αν εξαιρέσουμε 2-3 καλές ενέργειες με την μπάλα του Ουαρίς, από εκεί και πέρα τίποτα το ουσιαστικό. Είναι αλήθεια, ότι δεν απειλήσαμε ιδιαίτερα την εστία του Γιιοβάνοβιτς εκτός από δύο περιπτώσεις: Ένα μακρινό σουτ του Πάντσεον και μια κεφαλιά μετά από στημένη φάση του Ουάρντα. Την κλασική ευκαιρία στο πρώτο 45λεπτο την είχε ο αντίπαλος με τον Χέντι που ευτυχώς για εμάς δεν σκόραρε στο τετ α τετ με τον Λόρια…
Στο δεύτερο ημίχρονο ξεκινήσαμε κάπως καλά, προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε ευκαιρίες αλλά δεν φτιάξαμε κάτι καλό. Κρατούσαμε την μπάλα αλλά χωρίς ουσία και κυρίως φαντασία στην επίθεση. Με την πάροδο του χρόνου όμως και κυρίως με την είσοδο των Ζράντι και Χάμπου Κυριάκου, ο Απόλλωνας γινόταν όλο και καλύτερος και άρχισε να ελέγχει πλήρως τον ρυθμό του αγώνα. Μας προειδοποίησε προηγουμένως με τα μαζεμένα κόρνερ και την ευκαιρία με τον Χέντι που το σουτ του κόντραρε και πέρασε κόρνερ: Αυτή η στημένη φάση ήταν και η καθοριστικότερη του αγώνα. Σέντρα του Κολ και με κεφαλιά ο Πίττας στην καρδιά της άμυνας μας άνοιξε το σκορ του αγώνα. Ένα πολύ εύκολο γκολ που έπρεπε να αποφευχθεί. Κυρίως όταν η αντίπαλη ομάδα το είχε ξανακάνει πριν περίπου ένα μήνα με αντίπαλο την Ομόνοια. Ακριβώς η ίδια στημένη φάση σε επανάληψη…
Το παιχνίδι για εμάς σταμάτησε στο 65΄ όταν δεχθήκαμε το γκολ- Έπεσε ο διακόπτης. Ακολούθως ο Απόλλωνας θα μπορούσε να σκοράρει και άλλα γκολ και εμείς τελειώσαμε το παιχνίδι χωρίς κλασική ευκαιρία.
Ούτε οι αλλαγές του κόουτς βοήθησαν την ομάδα. Ναι ήταν το πρώτο του επίσημο παιχνίδι και δεν είναι σωστό να γίνει αυστηρή κριτική στις επιλογές του Ισπανού αλλά με βάση αυτά που είδαμε οφείλουμε να το σημειώσουμε. Ιωάννου, Λάζαρος, Ράντογιτς και Χριστοφή πέρασαν απαρατήρητοι.
Ούτε θα κρίνουμε τον κ.Μουνιόθ για την επιλογή του να αφήσει στον πάγκο τον Κορέια και να ξεκινήσει βασικό τον Κίκο. Σεβαστή η κάθε του απόφαση, θα μπορούμε να πούμε περισσότερα στα επόμενα παιχνίδια για τις επιλογές του, τα συστήματα και τις αποφάσεις του.
Έχουμε πολλά αγωνιστικά θέματα να λύσουμε κάτι που γνωρίζει και η νέα τεχνική ηγεσία. Δεχόμαστε εύκολα φάσεις και πολύ εύκολα γκολ. Τα ίδια είχαμε και πέρσι αλλά το πρόβλημα φαίνεται να έμεινε άλυτο. Επιπρόσθετα φέτος, όχι μόνο δεν σκοράρουμε αλλά δυσκολευόμαστε στο να δημιουργήσουμε φάσεις κάτι που δεν συνέβαινε την περσινή περίοδο.
Οφείλουμε να προχωρήσουμε. Περιμένουμε μια βελτιωμένη έκδοση της Ανόρθωσης στο ερχόμενο παιχνίδι με την ΕΝΠ εκτός έδρας. Η νίκη επιβάλλεται κόντρα σε ένα υποδεέστερο αντίπαλο. Αν έρθει και με καλό ποδόσφαιρο ακόμα καλύτερα. Μην νομίζετε όμως θα είναι εύκολο. Ειδικά όπως παίζουμε μέχρι τώρα όλα μας τα παιχνίδια θα είναι ντέρμπι που έτσι και αλλιώς αυτό δείχνει και η βαθμολογία. Έχουμε 7 βαθμούς και η Ένωση 6 που κτίστηκε με τον χαμηλότερο προϋπολογισμό της κατηγορίας και στοχεύει στην παραμονή…