Βάλτε το στο μυαλό σας! Δεν μας ενδιαφέρουν οι νίκες στα παιχνίδια που απομένουν. Ας μην κερδίσουμε κανένα παιχνίδι μέχρι το τέλος της σεζόν. Άλλωστε το φετινό ρόστερ και οι αποτυχίες δεν φορτώνονται στον Βέσκο Μιχαίλοβιτς.
Είναι χιλιοειπωμένα ότι οι ευθύνες βαραίνουν αποκλειστικά τον Νεόφυτο Λάρκου και τη διοίκηση για το τι ζούμε φέτος. Είναι όμως μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να δούμε δικά μας παιδιά. Και όταν λέμε δικά μας παιδιά δεν εννοούμε τον Χριστοφή, τον Αντωνιάδη, τον Αντωνίου και τον Αρτυματά.
Εννοούμε παιδιά των ακαδημιών που είναι δικό μας «προϊόν». Να τα δούμε στο γήπεδο να μοχθούν για τη φανέλα. Είναι ηθική υποχρέωση του Βέσκο Μιχαίλοβιτς απέναντι στην ομάδα αλλά και απέναντι σε αυτά τα παιδιά όπου επί της ουσίας είναι ο υπεύθυνος τους ως Τεχνικός Διευθυντής των ακαδημιών. Το να χρησιμοποιούμε τον Αργυρού συνολικά 15 λεπτά σε τρία ματς και να καμαρώνουμε ότι δίνουμε χρόνο σε νεαρά παιδιά είναι τουλάχιστον αστείο.
Εδώ είναι που προκύπτουν οι ευθύνες του Βέσκο και που είναι μεγάλες. Πολύ μεγάλες… Δεν θα κουραστούμε να το λέμε ότι πρέπει να δώσει ευκαιρίες σε περισσότερα παιδιά και φυσικά με μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής. Δεν γίνεται να παίζουμε με την τελευταία ομάδα στο γήπεδο μας και να βάζουμε παίκτες ηλικιακά 30+ αντί να ρίξουμε τους μικρούς.
Στον πάγκο είχαμε τους Κωνσταντίνο Κωνσταντίνου, Γιώργο Ιωάννου, Σωτήρη Αργυρού και Νικόλα Λάμπρου πέρα από τον Χρυσοστόμου που είναι βασικό μέλος της πρώτης ομάδας. Ο Αργυρού μόνο μπήκε λίγο πριν το τέλος και έδειξε καλά στοιχεία αγωνιζόμενος στο αριστερό άκρο της επίθεσης, ενώ είχε συμβολή και σε μία καλή φάση για το 3-3 στην προσπάθεια του Μραζ.
Πόσο χειρότερα δηλαδή θα πήγαινε η ομάδα αν ο Αργυρού έπαιζε βασικός; Θα χάναμε 4-2 αντί 3-2; Ε, και; Δεν μας ενδιαφέρει το αποτέλεσμα κ. Μιχαίλοβιτς. Μας ενδιαφέρει να δούμε δικά μας παιδιά ΤΩΡΑ. Κι ας τα κρίνουμε σε βάθος 10 αγωνιστικών και όχι με 10λεπτα και 15λεπτα που για την ώρα ούτε αυτά δεν βλέπουμε…