Μία εντελώς διαφορετική Ανόρθωση βλέπουμε από τον Ιανουάριο και έπειτα. Μπορεί σε κάποια παιχνίδια να είμαστε πολύ καλοί και σε κάποια να υστερούμε αλλά σε γενικές γραμμές αυτή η Ανόρθωση δεν θυμίζει με τίποτα την ομάδα μας προ μηνών. Η αγωνιστική μας βελτίωση έχει όνομα και πιστώνεται στους Βέσκο Μιχαήλοβιτς και Αντόνιο Πριέτο.
Ο προπονητής κατάφερε να δώσει ψυχολογία και αγωνιστική ταυτότητα στην ομάδα μας και βλέπεις να κέρδισε όλους τους ποδοσφαιριστές και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Προ μηνών βλέπαμε την ομάδα μας να διασύρεται εντός γηπέδου και παίκτες άνευρους και χωρίς ψυχολογία.
Πλέον όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Είτε κερδίσουμε, είτε χάσουμε οι ποδοσφαιριστές μας προσπαθούν και δείχνουν να θέλουν. Δεν είναι απαθείς μέσα στο γήπεδο.
Οφείλουμε να συγχαρούμε τον Βέσκο Μιχαήλοβιτς που ανέλαβε ένα σύνολο προβληματικό σε όλες του τις κατηγορίες και κατάφερε όχι μόνο να το βελτιώσει αλλά και να το αναπτύξει. Σίγουρα έχουμε και άλλα περιθώρια βελτίωσης αλλά η τεχνική μας ηγεσία παίρνει πολύ καλό βαθμό με την μέχρι τώρα δουλειά της.
Μετά τον κ.Μιχαήλοβιτς θα πρέπει να συγχαρούμε και τον Αντόνιο Πριέτο. Ήρθε αθόρυβα ως Σκάουτερ (με τις ευλογίες του Τσίσκο Μουνιόθ) και εκεί που δεν τον υπολόγιζε κανείς για το τι μπορεί να προσφέρει μας έφερε τέσσερις ποδοσφαιριστές Ιανουάριο μήνα που με το καλημέρα όχι μόνο μας βοήθησαν αλλά έκαναν και την διαφορά.
Τεχέρα, Αντονίν, Μραζ και Γκερέρο. Προσθέσαμε τέσσερις πολύ ποιοτικούς ποδοσφαιριστές και πλέον κανείς δεν το αμφισβητεί. Η έλευση των τεσσάρων βοήθησε και τους υπόλοιπους και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα μέσα στο γήπεδο.
Δεν γνωρίζουμε ποια θα είναι η κατάληξη της φετινής χρονιάς αλλά η δουλειά του Βέσκο Μιχαήλοβιτς και του «αθόρυβου» Πριέτο φαίνεται να είναι πολύ καλή και η ριζική μας αλλαγή πιστώνεται αποκλειστικά σε αυτούς…