Για να είμαστε ρεαλιστές, ναι μεν κερδίσαμε την ΑΕΛ με τα προβλήματα που είχαμε, όμως η φετινή ΑΕΛ δεν είναι για να πανηγυρίσεις που την κέρδισες όπως έγινε μετά το τέλος του αγώνα. Επόμενη αναμέτρηση για την ομάδα μας αυτή με τον Άρη στο «Αντώνης Παπαδόπουλος».
Εκεί είναι που θα φανεί τι μπορούμε να κάνουμε έχοντας απέναντι μας ένα πολύ πιο ποιοτικό αντίπαλο. Για να έρθει η νίκη απέναντι στον Άρη θα χρειαστεί ρεσιτάλ κοουτσσρίσμτος από τον Μουνιόθ, να δώσουν οι παίκτες το 150%, να έχουμε και λίγη τύχη και τότε έχουμε πιθανότητες.
Και το λέμε αυτό γιατί ο Άρης ποιοτικά είναι σκαλιά ανώτερος. Είναι δυο ταχύτητες πάνω, όμως επειδή η φανέλα και η έδρα πολλές φορές μπορούν να κερδίσουν τέτοιους αγώνες όλα είναι ανοικτά. Κόντρα στην Πάφο ο Άρης έδειξε ξανά τι είναι ικανός να κάνει. Μπορεί να μην κέρδισε αλλά ήταν η μόνη ομάδα που δημιούργησε τόσες τελικές με αντίπαλο την Πάφο, η μόνη ομάδα που σκόραρε δις απέναντι στην Πάφο και η μόνη ομάδα που δικαιούταν να «σπάσει» το αήττητο της Πάφου.
Όλα αυτά δείχνουν και λένε πολλά. Ούτε τα 50 χιλιάρικα του πριμ του Πουλλαΐδη μπορούν από μόνα τους να δώσουν κάτι για μας. Είναι η σωστή προσέγγιση του αγώνα, ο τρόπος διαχείρισης, το τσαγανό που θα έχουν οι παίκτες και η έδρα. Όλα αυτά αν γίνουν ένα, τότε μπορούμε να χτυπήσουμε τον Άρη και να πάρουμε τη νίκη.